2011-05-02
Podczas beatyfikacji Jana Pawła II Wielkiego 1 maja 2011 r. inaczej będą biły polskie dzwony. Inaczej będą fruwały gołębie nad wieżami kościołów. Inaczej będą klękali Polacy w kościelnych ławkach i na parafialnych posadzkach. Myślę, że ogarnie ich wokoło jakaś dostojność. Mimo wad, braków i niegodziwości przeżywać będą jakąś ponadczasowość. Przez Polskę przeleci tchnienie Ducha Świętego.
Pamiętam białe smugi na niebie, jakie każdorazowo pozostawiał odlatujący papieski samolot. Kolejna pielgrzymka kończyła się, samolot znikał, a długo jeszcze jasna smuga jak droga rozświetlała błękitne niebo. Takimi smugami porysowane jest niebo całej naszej planety. Tyle razy Papież oblatywał kulę ziemską. 104 pielgrzymek do różnych krajów. W niektórych krajach – jak w Polsce, USA i Francji -był wiele razy. Blisko 100 pielgrzymek w samych Włoszech.
Za kilka miesięcy minie 33 lat od początku pontyfikatu Jana Pawła II ( 16 października
1978 r.). Już też przeminęło 6 lat od śmierci Jana Pawła II Wielkiego (2 kwietnia 2005 r.). Po śmierci papieża zaczęto dodawać przydomek nazywając go Janem Pawłem II Wielkim. Tylko trzech papieży w historii Kościoła katolickiego nosiło taki przydomek: Leon I, Mikołaj I i Grzegorz I. Przydomek ten znalazł się pierwszy raz w homilii kardynała Angelo Sodano w czasie żałobnej mszy na placu św. Piotra w niedzielę 3 kwietnia 2005 (nazajutrz po śmierci Jana Pawła II).
Potem w „ Tygodniku Powszechnym”, w programach informacyjnych i publicystycznych największych amerykańskich stacji telewizyjnych („John Paul the Great” – CNN, Fox News, ABC, CBS). Benedykt XVI rozpoczął swoje wystąpienie od symbolicznych słów: Po wielkim papieżu Janie Pawle II….
Zmarły papież Jan Paweł II był wielokierunkowy. Był poetą, pisarzem, poliglotą, a także aktorem, dramaturgiem i pedagogiem. Zajmował się filozofą historii, był fenomenologiem, mistykiem i przedstawicielem personalizmu chrześcijańskiego. Pasjonował się etyką, skupiając się na miłości i odpowiedzialności. Przybliżał światu teologię ciała. Osoba ludzka, dobro wspólne, relacja wolności do prawdy, wolności do jedności oraz idea miłosierdzia – to niektóre ważniejsze tematy, które rzucał na wolny rynek tego świata, oświetlając je i interpretując według Ewangelii Jezusa. Chciał, aby podejmowano dyskusje z przesłaniem ewangelicznym. Poza i ponad Chrystusem nie ma nikogo innego, kto by mógł nam dać zrozumienie sensu życia i historii. Jak gdyby delikatnie drażnił współczesną intelektualną laicyzację i niemożność, wskazując inne odpowiedzi i inne rozwiązania – ewangeliczne – których nie można zlekceważyć ani do końca odrzucić. Jak gdyby z pokornym uśmiechem nie wahał się przeciwstawiać zarozumiałości i pysze nowoczesnego człowieka oraz jego praktyczności tego, co jest uniwersalne i odwieczne: szanuj bliźniego i jego prawa, troszcz się o wolność, uznawaj zasadę sprawiedliwości i miłości, i solidarności, nie zabijaj, nie przyspieszaj śmierci, nie osłabiaj ważności małżeństwa i rodziny, szanuj Boga i to, co świętością, pozwól swobodnie wyznawać wiarę i ją uzewnętrzniać…
*
Powstało wiele filmów o Janie Pawle II. Najnowszy to „Jan Paweł II – szukałem Was…” to pełnometrażowy film dokumentalny o życiu i przesłaniu, jakie pozostawił po sobie Jan Paweł II. Zawiera unikalne materiały archiwalne z Janem Pawłem II. W filmie wypowiadają się
przedstawiciele światowych religii, przywódcy państw, wybitni przedstawiciele świata kultury, ludzie nauki. Wraz z Krzysztofem Ziemcem, który jest narratorem w filmie, poznajemy kolejne etapy pielgrzymki Jana Pawła II przez ziemię. Reżyserem filmu jest Jarosław Szmidt, a muzykę skomponował Michał Lorenc. Zdjęcia były realizowane przez cztery lata w 13 krajach.
W Polsce można nabyć ciekawy i nowy 95 – minutowy film „9 dni które zmieniły świat” , który razem z albumem prezentują niezwykli twórcy Callista i Newt Gingrich. Newt Gingrich – amerykańska osobistość wpływowa, konserwatysta polityczny, który pod wpływem pięknej i mądrej żony Callisty przyjął katolicyzm, wymieniany wśród grona kandydatów na prezydenta USA. Ich film jest z wdzięczności za życie Jana Pawła II i odważne świadectwo polskiego narodu. To z rozmachem pokazana pierwszej pielgrzymce Jana Pawła II do Polski z r. 1979, uznaną przez autorów filmu za jedno z najważniejszych wydarzeń XX wieku, które miało kolosalny wpływ na losy świata. „Zwieńczeniem pierwszej pielgrzymki Jana Pawła II do Polski była Msza Święta na krakowskich Błoniach 10 czerwca. Przybyło na nią dwa miliony wiernych. Takiego zgromadzenia Polaków, skupionych, rozmodlonych i szczęśliwych jednocześnie, nigdy wcześniej nie widziano. (…) Ojciec Święty przypomniał swoim rodakom, że prawo moralne jest ważniejsze od ograniczeń, jakie próbuje narzucać mu władza świecka. Wzywał do odwagi w obronie tego prawa, w dawaniu świadectwa swojej wierze” (album z filmem „9 dni które zmieniły świat” Dom Wydawniczy Rafael, Kraków 2010 str. 23). Papież wtedy mówił na krakowskich Błoniach: „Zanim stąd odejdę, proszę Was, abyście całe to duchowe dziedzictwo, któremu na imię Polska, raz jeszcze przyjęli z wiarą, nadzieją i miłością – taką, jaką zaszczepia w nas Chrystus na chrzcie świętym. Abyście nigdy nie zwątpili i nie znużyli się, i nie zniechęcili. Abyście nie podcinali sami tych korzeni, z których wyrastamy”.
Te zdania, te prośby, te papieskie apele są wciąż aktualne. Są tak świeże i dojmujące, jakby je dzisiaj, w tych dniach. w tych godzinach ktoś ważny, zatroskany o Ojczyznę powiedział. A to przecież nasz zmarły i błogosławiony papież Jan Paweł II rozbudza wrażliwość i drażni nasze sumienia. Gdy czytam dzisiaj jego zachęty do nas, do mieszkających w Polsce, jestem przejęty i zdumiony, jakżeż to nieustannie aktualne!
Musimy ściągać z półek domowych książki z tekstami papieża i je czytać od nowa. Jeszcze nie jest za późno, siostry i bracia Rodacy. Ponosicie wielką odpowiedzialność za każde zaniedbanie, za każdą złość i przewrotność serca. Nie możemy mówić, że nikt nam nie doradzał, skoro papież nauczał, wskazywał i apelował. Trzeba przeczyścić uszy i uwolnić je od wibrowania emocji i masowego bełkotu
***
Jan Paweł II prosił, aby od siebie wymagać, nawet jeżeli inni by nie wymagali. Znaleźć w sobie to, co należałoby zmienić, naprawić.
Dołączam mój wiersz o szukaniu w sobie zła i nawróceniu się z papieżem w tle:
CZŁOWIEK W BIELI
Człowiek w bieli
spod której krew od strzałów
rozlewa się jak rzeka
rzeka płynie
zło płynie
człowiek w najczystszej bieli
odbija się krwią w lustrze zła
rzeka zła hałasuje wąwozami i parowami planety
ludzie się dziwią
nie próbują głębokości
zasypać chlebem mięsem winem pieniędzmi
chustkami zatykają nosy
nie widzą swojego strumienia
który płynie spod ich nóg i schodów
najpierw trzeba rozpoznać swój strumyk z ciemną wodą
który pomiędzy kamyszkami
przedziera się szemrze bulgocze
i wpada do wielkiej rzeki zła
taka jest nasza wielka wielka wina
(z tomu „Brat opuszczonych”, Galeria Autorska Bydgoszcz 2010)
Jakub Starszy